Witaj w kolejnym artykule o amerykańskich niszczycielach czołgów z II wojny światowej. Dziś dowiesz się więcej o najszybszym wozie bojowym z tego konfliktu – M18 Hellcata, który rozwijał niebotyczną prędkość 80 km/h. Zapraszam do lektury…

M18 Hellcat – historia powstania

Jak już pisałem w artykule o M10 Wolverine, doktryna amerykańskiej armii nakazywała tworzenie lekko opancerzonych niszczycieli czołgów, które w dużych ilościach miały być używane jako odwód do przeprowadzania kontrataków na niemieckie wojska pancerne. M18 Hellcat był w porównaniu do M10 dużo szybszy, ale też gorzej opancerzony.

W kwietniu 1942 roku amerykański Komitet Uzbrojenia nakazał stworzenie prototypu szybkiego niszczyciela czołgów, uzbrojonego w armatę kal. 57 mm. Zajęła się tym zadaniem należąca do General Motors firma Buick. Nowy pojazd, oznaczony jako T49. miał bardzo cienki pancerz, maksymalnie dochodzący do jedynie 22 mm. Pomimo tak cienkiego pancerza, nie mól on spełnić zakładanych parametrów prędkości maksymalnej, gdyż osiągał tylko 61 km/h zamiast 85 km/h. Dlatego też został on odrzucony.

Gdy Dowództwo Niszczycieli Czołgów zażądało stworzenie projektu wozu uzbrojonego w armatę kal. 76,2 mm, znowu zajęła się tym firma Buick. W styczniu 1943 roku były już przygotowane 6 prototypów nowy pojazdu, który miał oznaczenie T70. Podczas prób poligonowych w czerwcu tego roku okazało się, ze T70 spełnia wszystkie założenia i został przyjęty do służby jako M18 Hellcat.

M18 Hellcat – opis konstrukcji

M18 HELLCAT – KADŁUB

Składał się z 3 przedziałów: kierowania z przodu, bojowego w środku i silnikowego z tyłu. Przedział silnikowy oddzielony był od przedziału bojowego zaporą przeciwogniową. Grubość pancerza wynosiła:

• 13 mm z przodu
• 13 mm po bokach
• 13 mm z tyłu
• 9 mm z góry i z dołu

Masa bojowa niszczyciela czołgów M18 Hellcat wynosiła 18 ton.

M18 HELLCAT – WIEŻA

znajdowało się główne uzbrojenie czołgu – armata M1A1, M1A1C lub M1A2 kal. 76,2 mm + 1 wielkokalibrowy karabin maszynowy M2HB kal. 12,7 mm. Znajdowało się tam miejsce dla 3 osób z załogi. Obracana była ręcznie. Czas pełnego obrotu wynosił 15 sekund. Była odkryta od góry. Grubość pancerza wieży wynosił:

• 25 mm z przodu
• 13 mm po bokach
• 13 mm z tyłu

M18 HELLCAT – PODWOZIE

składało się w każdej gąsienicy z 5 kół jezdnych + koła napędowego z przodu + koła napinającego z tyłu. Koła jezdne były zawieszone na wałkach skrętnych. Górną część gąsienicy podtrzymywały 4 podwójne rolki. Szerokość gąsienicy wynosiła 365 mm

M18 HELLCAT – NAPĘD

stanowił 9-cylindrowy, gwiazdkowy, 4-suwowy, chłodzony powietrzem silnik benzynowy Wright-Phillips R-975-C4 o mocy 400 KM przy 2 400 obr/min. Pozwalał on na osiąganie prędkości maksymalnej 80 km/h podczas jazdy po drogach i 30 km/h przy jeździe w terenie.

Łączna pojemność zbiorników paliwa wynosiła 625 litrów. Pozwalało to na przejechanie 240 kilometrów podczas jazdy po drodze i 160 kilometrów podczas jazdy w terenie.

M18 HELLCAT – UZBROJENIE

stanowiła armata M1A1, M1A1C lub M1A2 kal. 76,2 mm. Kąt uniesienia armaty wynosił od -10º do +20º.

Stosowano kilka rodzajów pocisków:

Do obrony przed piechotą przeciwnika służył 1 przeciwlotniczy wielkokalibrowy karabin maszynowy M2HB kal. 12,7 mm, umieszczony z tyłu wieży. Zapas amunicji do armaty wynosił tylko 45 pocisków do km 800 naboi.

M18 HELLCAT – ZAŁOGA

składała się z 5 osób: kierowcy, drugiego kierowcy, celowniczego, ładowniczego i dowódcy. Kierowca siedział z przodu kadłuba, po lewej stronie, a po prawej drugi kierowca. Reszta załogi w wieży – celowniczy z przodu, z lewej strony, ładowniczy z przodu z prawej strony, a dowódca z tyłu.

M18 HELLCAT – SYSTEM KIEROWANIA OGNIEM

M18 HELLCAT – WYPOSAŻENIE RADIOWE

składało się z radiostacji SCR-610

M18 Hellcat – dane techniczno-taktyczne

Źródła wiedzy:

1. wiekdwudziesty.pl/
2. afvdb.50megs.com/
3. armyhistory.org
4. tanks-encyclopedia.com

Pozdrawiam serdecznie i do zobaczenia następnym razem.

Kliknij teraz w przycisk „Pobierz za darmo” aby otrzymać fragment mojego ebooka

PS. Jeżeli spodobał ci się ten artykuł, to proszę

1. kliknij w przycisk „Lubię to” i
2. udostępnij go znajomym na Facebooku lub
3. udostępnij go na forum z tematyki militarnej, np. http://forum.militarium.net, http://www.serwis-militarny.net/forum, http://www.forum.militarni.pl, http://www.historycy.org
4. skomentuj go poniżej
5. wesprzyj mnie na patronite

Znacznie poprawi to pozycje mojego bloga w wyszukiwarce Google i da mi motywacje do dalszej pracy i prowadzenia tego bloga.